کد مطلب:29796 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اعتقادات

خداوند مي فرمايد : « يا ايها الذين آمنوا . . . فان تنازعتم في شي فرُدَّه الي اللَّه و الرسول » اهل سنّت معتقدند چون خداوند در اين آيه مسلمين را هنگام اختلاف در ديدگاه ها ، به خدا{P - سوره نساء ، آيه 58 . P}
و رسول رجوع داده اند ، ولي از ائمه نامي برده نشده . و با تكيه بر اين اعتقاد به نفي « امامت » مي پردازند . آيا نظر آن ها درست است ؟

اين آيه ، خود يكي از ادلّه امامت ائمه ( 8 ) است ؛ زيرا اين آيه مي خواهد بفرمايد كه در هر مسأله اي كه اختلاف داريد ، مرجع حلّ آن ، خدا و رسول است . يكي از اساسي ترين مسائل مورد اختلاف ميان مسلمان ، مسئله امامت است كه بنابر تصريح اين آيه ، بايد به خداوند و رسول گرامي رجوع كرد . حال بايد از برادران اهل سنّت پرسيد : « حكم خداوند و رسول در مورد وصايت و امامت چه بوده است ؟ » مگر نه اين است كه طبق نقل تمام مصادر اهل سنّت و كتب تاريخي آنها و سيره هاي مختلفي كه علماي ايشان نوشته اند ، پيامبر در سالهاي اوّل بعثت ، قوم و عشيره خود را در مكّه جمع كرد و سه بار فرمودند : « كدام يك از شما بر مي خيزد و با من عهد مي بندد كه بعد از من وصي وزير و جانشين من باشد و براي من به منزله هارون براي موسي مي باشد » ، و در هر سه بار حضرت علي ( عليه السلام ) برخاستند و اعلام كردند : « من اي رسول خدا ( ص ) ! » و آن حضرت هم علي ( عليه السلام ) را به عنوان وصي و جانشين خود تعيين كردند . داستان غدير خم و آيه شريفه « اليوم الكلمت لكم دينكم . . . » هم به صورت متواتر نقل شده است . بين ابتداي رسالت تا{P - سوره مائده ، آيه 3 . P}
انتهاي آن نيز پيامبر در اين باره بسيار سخن گفته اند ؛ كه بعضي از آنها توضيح آياتي است كه در شأن حضرت علي ( عليه السلام ) و اهل بيت رسول اكرم ( ص ) نازل شده است .
اين آيه شريف اتمام حجّتي است براي تمام كساني كه در مسأله ولايت و جانشيني رسول اكرم ( ص ) اختلاف دارند و مطابق آن ، بعد از حكم و تقدير الهي و ابلاغ رسول اكرم ( ص ) هيچ مؤمني حق مخالفت ندارد . علاوه بر اين آيه ، آياتي كه در آن ها اصطلاح « اولوالامر » به كار رفته در اين مورد صراحت كافي دارد .
( براي اطّلاع بيشتر به كتابهاي : الغديرِ ، نوشته علّامه اميني ؛ نقش ائمه در احياي دين تأليف علّامه عسگري ؛ و امامت در پرتو كتاب و سنّت ، نوشته مهدي سماوي مراجعه فرماييد . )